Bisiklet, insan vücudunun bir makinenin motoru olarak işlev görmesi açısından benzersiz bir spordur. Makineyi ileri doğru itmek için gereken enerji, öncelikle alt ekstremite kasları tarafından üretilir ve pedallar aracılığıyla bisiklete aktarılır. Bir spor ve bir ulaşım şekli olarak bisiklete binme giderek daha özel hale gelmektedir. Bisiklet sporlarının alt kategorileri arasında yol bisikleti, dağ bisikleti, pist bisikleti, cyclo-cross ve triatlon bisikleti bulunmaktadır.
Bisiklet sporu diğer sporların aksine (koşu vb), darbe kuvvetleri ve balistik hareketlerin olmadığı ağırlık taşımayan bir spordur. Bununla birlikte, bisiklette hareketin tekrarı diğer sporlardan çok daha fazladır. Son derece eğitimli ve rekabetçi bisikletçiler genellikle dakikada 80-110 kadanslarda pedal çevirirler, bu da her bir alt uzvun saatte 4800-6600 devir yaptığı anlamına gelir.
Bisiklet sporu uzun süreler boyunca tekdüze yüklenmeler ve statik postürün devam ettirilmesine bağlı olarak vücuda stres yükler. Bu yüklemeler sonucu belirli yaralanmalar meydana gelebilir. Yaralanmalar travmatik ve aşırı kullanım olarak ikiye ayrılmaktadır. Birçok bisikletçi, özellikle boyun, kalça, eller ve ayaklarda, bir yaralanma olarak değil, daha çok bir rahatsızlık olarak sınıflandırabilecekleri, sürüşle ilgili kronik rahatsızlık bildirmektedir.
Tüm yaralı bisikletçiler için antrenman mesafesini ve yoğunluğunu, diğer atletik aktiviteleri (çapraz eğitim, ağırlık antrenmanı), bisiklet uyumunu, kas dengesizlikleri, alt ekstremite biyomekaniği gibi anatomik faktörleri, esneklik / ROM, ekstremite uzunluğu asimetrisi ve önceki yaralanma geçmişini değerlendirmek önemlidir. Aşırı kullanım bisiklet yaralanmaları için risk faktörleri arasında eğitim hataları, zayıf pedal çevirme tekniği, uygun olmayan bisiklet uyumu, yanlış anatomik hizalama, kas dengesizlikleri ve yetersiz bisiklet ekipmanı bulunur.
Bisiklet uyumu (Bike fit)
Bisiklet uyumu, "bisikletçinin fiziksel ve performans gereksinimlerini değerlendirmek, bisikletçinin hedeflerini ve ihtiyaçlarını karşılamak için sistematik olarak ayarlamak" gibi detaylı bir süreç olarak tanımlanmaktadır. Bisiklet uyumu, bir sürücünün bisiklet üzerindeki konumunu tanımlamak için kullanılan geniş bir terimdir. Mükemmel uyum, güç, konfor, aerodinami veya yaralanmadan kaçınmaya bağlı olarak değişir.
Uyum, statik (hareketsiz) veya dinamik (sürüş sırasında) ölçümler kullanılarak test edilebilir. Sürücüyü konumlandırmak sürücü ve bisiklet arasındaki temas noktalarının ayarlanmasını içerir. Bir sürücünün bisikletle temas kurduğu alanlar; ayakkabı-pedal-kilit, pelvis-sele ve eller-gidon olmak üzere üç tanedir. Bisiklet kurulumunu değerlendirirken klinisyenin dikkate alması gereken faktörler arasında koltuk yüksekliği, koltuk ileri / geri konumu ve erişim mesafesi yer alır.
Lifeon Concept
Comentarios